Po przejściu powyższych procedur, można przystąpić do wznoszenia hali namiotowej. Kurnik jest specyficznym obiektem, który poza przepisami prawnymi, ma spore wymagania eksploatacyjne i lokalizacyjne. Hala namiotowa powinna być osłonięta od wiatru. Powinna być wybudowana na terenie o niskim poziomie wód gruntowych, na podłożu przepuszczalnym, z dala od innych gospodarstw utrzymujących zwierzęta hodowlane (około 500 m), budynków mieszkalnych (300 m), dróg lokalnych (50 m).
Pierwszym etapem w procesie wznoszenia hali namiotowej są prace ziemne.
Chodzi głównie o:
- zerwanie warstwy organicznej,
- wymianę i stabilizację gruntu,
- wykonanie odwodnienia terenu, wykopy,
- utylizację nieużytków.
Biorąc pod uwagę specyfikę fermy drobiu, prace te mają szczególne znaczenie. Newralgicznym punktem jest wykonanie odwodnienia. Podstawą dla hali namiotowej, w dosłownym sensie, są fundamenty. Najczęściej stosujemy fundamenty bezpośrednie, w skład których wchodzą ławy i stopy fundamentowe.
W etapie budowy kurnika dla kur mamy do czynienia ze wznoszeniem konstrukcji stalowej, czyli szkieletu obiektu. Posiada ona takie elementy jak słupy, belki, dźwigary, płatwie, rygle, stężenia i elementy złączne. Poszczególne komponenty są odporne na działanie niekorzystnych warunków. Jest to efektem procesu cynkowania, któremu są poddawane. Do wykonania komponentów składających się na szkielet hali namiotowej stosujemy stal konstrukcyjną S235, S355 oraz S235JR.